من ، سیگار و خدا

شب / خارجی / حدودا 8 شب

در پارکی نشسته ام! باز هم طبق معمول این اواخر نمی دانم چه مرگم است! جدیدا خیلی عصبی شده ام! از زمین و زمان شاکی ام. نمی توانم کس دیگری را در این اوقات تحمل کنم! غیر از یک نفر! آن هم تنهایی! با تمام وجودم در طلبش هستم! با هر کلکی بود همه را پیچاندم! ولی ترس از بر هم خوردن تنهایی آزارم می دهد! محلش نمی دهم! در مسیر که داشتم می آمدم، یک بسته بهمن سوئیسی خریدم! از این که ته مانده ی جیبم را خرجش کردم، دارم حظ وافر می برم! یک شیشه ایستک لیمویی نیمه پر بغل دستم است! در عوالم خودم هستم که می فهمم سرم دارد گیج می رود! سه نخ بهمن کار خودش را کرد! در دود سیگارم رگه های زندگی ام را دنبال می کنم تا بالا! توانایی کشیدن نخ بعدی را ندارم! به سرم می زند که سیگارها را خالی کنم! اولین نخ، دومین نخ و در حین خالی کردن نخ سوم بودم که ترسم رنگ واقعیت گرفت! تنهایی داشت می رفت و رفقا  آمدند! از دور آمدنشان را رصد می کنم! ناراحت از رفتن تنهایی، بطر ایستک را با قدرت به زمین می کوبم! کوفتم شد تنهاییم! من هم با توتون های سیگار روی زمین می ریزم!

شب / خارجی / نزدیک 9 شب

نگاهی به نیمکتی که رویش نشسته ام می اندازم! 11 نخ سیگار خالی شده! باد دارد بازیشان می دهد! تمام عقده هایم را سر این بی زبان خالی کردم! می دانم روزی انتقام می گیرد ولی ناگزیر بودم!

شب / داخلی / بین ساعت های 12شب تا 7 صبح

دلم برای سیگارم سوخت! برای آنکه از دلش درآورم شروع کردم به کشیدنش!  زیاد نه ولی تا صبخ حدود 4، 5 نخ دیگر کشیدم! نمی دانم هنوز از دستم شاکی است یا نه! ولی من از انتقامش می ترسم!

روز / داخلی / ساعت 10 صبح

از کلاس آمده ام! چشمهایم از بی خوابی دارد از کاسه در می آید! دیشب تا صبح نخوابیدم! از بعد از کلاس نسخ یک نخ سیگارم! ریه هایم له له می زند! سیگار ندارم! چشمهایم رل در اتاق می گردانم! ناگهان محو بسته ی بهمن می شوم! وای چه زود می تواند انتقام بگیرد! دوست دارم زبان باز کند و هر چه بد و بیراه و لیچار دارد نثار من کند! اما یک نخش را از من دریغ نکند. یک نخ پر از توتون! می خزم سمت سیگار! بسته را پاره می کنم! تمام سیگار ها خالی اند! ناامید شدم! می خواستم بخوابم که یک سیگار پر مرا به سمت خود کشید! سیگارم به من دم مسیحایی داد! انتقام نگرفت! مرا بخشید!پوست می اندازم! سیگارم را گوشه لبم می گذارم، کبریت را بر می دارم! یک چوب کبریت بیشتر نمانده! چه شانسی! خدا دارد بوس می فرستد!

با ولع کبریت را روشن می کنم، نور زرد آتش کبریت در چشمان سرخ من سوسو می زند! روشنش می کنم!  هر چه کام می گیرم، سیگار محل نمی گذارد! آنی خون در بدنم منجمد می شود! سیگار را برعکس روشن کردم! خدا شستش را بالا گرقته و دارد پوزخند می زند! رسما به گ*ا عظما رفتم! دیگر نه کبریتی نه سیگاری... سیگار را نگاه می کنم! هی به خودم لعنت می فرستم بابت دیشب! ناگهان جرقه ای می زنم! ناگهان چشمانم باز می شود. فیلتر سیگار را می کنم! به سرعت داخل آشپزخانه می روم! کبریت نیم سوخته ای را بر میدارم و با زیر گاز روشن می کنمش! سیگار بی فیتر را روشن می کنم! کامی 5 ثانیه ای می گیرم!  تا بیخ گلویم می سوزد! چه لذتی!!! سیگار می کشم روی تخت گرم در هوای سرد کام سنگین سیگار بی فیلتر با ملودی فرهاد! «یه شب مهتاب، ماه می آد تو خواب، منو می بره....»

آخرای سیگار، جایی که تقریبا لبت انگشتت را برای گرفتن سیگار می بوسد، با دود سیگار اوج می گیرم! خواب مرا می برد! در اوج رویا! روی عرش سیر می کنم و با انگشت شستم به خدا قهقهه می زنم...

پ.ن.

 1) دکتر فرمودند سیگار برای من ضرر دارد! باید کنار بذارم! ولی...

2) حلاوت یک کام سیگار اکنون نمایان تر است