اعلان برائت از خیلی چیزا....

کربن، هیدروژن، پیوند دوگانه، سه گانه، آلکان، آروماتیک، آلیل، کوفت و درد و مرض و هزارتا فحش بد به این شیمی آلی....

مرده شورشونو ببرن! دبگه حالم از همشون به هم می خوره!از دانشگاه هم با این درسای مسخرش زده شدم!

توی این درس مسخره شیمی آلی هر ترکیبی که بشریت می سازه طبق یه سری قوانین تخماتیک اسم واسش می ذارن! مثل یه بچه کوچولو! اما جای بدش اینجاست که این ترکیب ممکنه چند تا اسم داشته باشه! درست مثل بعضی ازآدمای دور و برمون! اسمای خیلی شکیل و فاخر، اما اصالتشون بد بو و بد رنگ! ثمل دختری که تو ناف تانزانیا به دنیا می آد و ننه باباش اسمشو می  ذارن مروارید!

تو همین درس یه سری موادی هستند که ایزومر همدیگه ان! یعنی اتمهای تشکیل دهندشون یه جورن اما شکلشون فرق می کنه! درست مثل آدمایی مثه من که خودشونم ایزومرای خودشونو نمیشناسن! چند شخصیت متفاوت با سبک زندگی های متفاوت، اخلاق متفاوت و خواص متفاوت  ولی از همه مهمتر شکل کاملا یه جور! آقا یکی بیاد ایزومرای منم کشف کنه؟ من توش گیر کردم!

شیمی آلی یه مبحثی داره به نام مکانیسم واکنش ها! اونایی که می فهمن این خزعبلات رو میگن مکانیسم واکنش بررسی مرحله به مرحله واکنشه! در مجموع چیز گلواژه ایه! ولی نکته ِ مهم اینه که این مکانیسم واکنش بسیار به روش زندگی ما نزدیکه! یعنی ما برای اینکه یه کاری رو انجام دادیم میگیم من این کارو کردم! ولی نمیگین چه کارایی وسطش کردین که کار انجام شده! تو این مکانیسم واکنش ها هدف وسیله رو توجیه می کنه! برای خیلی از ما هم همینطوره! اما معمولا هیجکدوم از ما نمی تونیم بفهمیم پشت اون کار نهایی که طرف داره واسه ما انجام می ده چه فرآورده های جانبی هم هست!

اما من بعد این همه چرت گویی می خواستم با افتخار اعلام کنم:

از شیمی آلی متنفرم

تکمله: با دقت بخونین لطفا! شاید چیزی درگیرتون کنه!

پ.ن. من یکشنبه امتحان شیمی آلی دارم، به خاطر همین زده به سرم و دیوونه شدم.... شایدم بودم